Przez miliony lat rodzina hadrozaurów - "dinozaurów kaczodziobych" (nazwanych tak ze względu na płaskie, pozbawione zębów dzioby, podobne do tych, jakie mają kaczki) dominowała w świecie roślinożerców. Hadrozaury wyewoluowały z iguanodonów i w później kredzie rozprzestrzeniły się w Azji, Ameryce i Europie. Były czymś w rodzaju mezozoicznych krów. Przemieszczały się wielkimi stadami skubiąc niskie rośliny. Ich dzioby idealnie nadawały się do zrywania liści. Wszystkie gatunki miały setki malutkich zębów policzkowych, tak zwane baterie zębowe, które służyły do rozcierania pożywienia. Poruszały szczękami w sposób niespotykany u dzisiejszych zwierząt. Umożliwiał im to specjalny zawias między górną szczęką a resztą czaszki. W trakcie przeżuwania zęby przesuwały się i tarły o siebie, dzięki czemu hadrozaury mogły bardzo dokładnie rozdrobnić pokarm, nie wystawiając pozostałych części czaszki na zbyt duży nacisk. Do rodziny hadrozaurów należały lambeozaury z pustymi w środku grzebieniami i Saurolophinae, które miały grzebienie pełne lub były ich w ogóle pozbawione.