Te podobne do ptaków dinozaury znane są głównie z Azji, chociaż kilka okazów odkryto również w Ameryce Północnej. To dlatego, że w późnej kredzie te dwa kontynenty łączył pas lądu, który nazywamy Beringią, dzięki czemu zwierzęta mogły się swobodnie przemieszczać. Niektórzy naukowcy uważają, że owiraptorozaury należałoby klasyfikować po prostu jako ptaki. Dinozaury te miały charakterystyczne papuzie dzioby, często także grzebienie. Osiągały różne rozmiary - najmniejsze (kaudipteryksy) były wielkości indyka, największe (gigantoraptory) miewały i osiem metrów długości. Pierwsze owiraptorozaury, takie jak kaudipteryksy, miały w dziobach cztery pary zębów. Incisivosaurus, jeden z najoryginalniej wyglądających dinozaurów, miał zęby wielkie i wystające. Natomiast późniejsze owiraptorozaury były bezzębne. Na podstawie dobrze zachowanych skamieniałości stwierdzono, że wiele z nich miało upierzone skrzydła. Co najmniej u czterech gatunków ogon kończył się kością ogonową przypominającą pygostyl, do którego u współczesnych ptaków przyczepione są pióra ogona. Oviraptor, czyli "złodziej jaj", został tak nazwany, ponieważ początkowo naukowcy uważali, że zjadał jaja innych dinozaurów.

Była to pomyłka. Wzięła się stąd, że gniazdo, w którym znaleziono skamieniałości jednego z tych dinozaurów, uznano za gniazdo protoceratopsa. Później okazało się, że należało ono do samego owiraptora. Potwierdziło się to, gdy znaleziono szczątki innego owiraptozaura, Citipati osmolskae (nazwanego tak na cześć prof. Halszki Osmólskiej z Instytutu Paleobiologii PAN), i jego jaja. Skamieniałości sugerują, że owiraptozaury były wszystkożerne.